Badania nad dziedzictwem kultury

Tematyka Badawcza

monitorowanie parametrów mikroklimatu w obiektach zabytkowych i muzeach: temperatury powietrza i powierzchni obiektów, wilgotności względnej, natężenia światła i promieniowania ultrafioletowego, szybkości wentylacji i przepływów powietrza oraz przepływów i osadzania pyłu zawieszonego,

doświadczalne wyznaczanie właściwości materiałów potrzebnych do modelowania ich odpowiedzi temperaturowej i wilgotnościowej: sorpcji pary wodnej, rozszerzalności wilgotnościowej, dyfuzyjnego transportu pary wodnej i współczynników emisji powierzchniowej, zależności naprężenie-odkształcenie i podatności materiałów na uszkodzenia zmęczeniowe,

analiza zależności czasowych odpowiedzi obiektów zabytkowych na zmiany parametrów mikroklimatu, przy wykorzystaniu metody elementów skończonych do modelowania procesów transportu pary wodnej oraz rozkładu odkształcenia i naprężenia w strukturze obiektów,

bezpośrednie monitorowanie powstawania uszkodzeń fizycznych wywołanych niestabilnością klimatu, jako narzędzie obiektywnej oceny bezpieczeństwa dzieł sztuki w ich rzeczywistym otoczeniu przy zastosowaniu metod akustycznych i optycznych,

wytwarzanie i użycie w praktyce konserwatorskiej cementów romańskich, kluczowych materiałów stosowanych do dekorowania elewacji budowli w XIX i początku XX wieku.

opracowanie cyfrowej platformy prewencji konserwatorskiej HERIe do ilościowej oceny zagrożeń zasobów dziedzictwa, mającej na celu wsparcie podejmowania decyzji muzealnikom i konserwatorom. Platforma między innymi zawiera moduły odpowiadające środowiskowym zagrożeniom obiektów zabytkowych: zanieczyszczeniom powietrza, światłu (UV, IR), niewłaściwej temperaturze, czy wilgotności względnej, ale także moduł pozwalający ocenić ryzyko pożarowe. Zagrożenia przez warunki środowiska ocenia się analizując dane zmierzone w pomieszczeniu, w którym obiekt jest wystawiony lub przechowywany. Można również oceniać wpływ przenoszenia obiektu z jednego środowiska to drugiego, problem często pojawiający się przy wypożyczaniu obiektów na wystawy. Opracowane oprogramowanie, pierwsze tego rodzaju w świecie, jest bezpłatnie dostępne w Internecie pod adresem herie.pl dla wszystkich zaangażowanych w ochronę zbiorów;
opracowanie i wdrożenie do praktyki konserwatorskiej nowatorskich systemów lokalnego ogrzewania w zabytkowych kościołów, z minimalnymi zaburzeniami warunków w otoczeniu zabytkowego wyposażenia, współudział w opracowaniu normy europejskiej PN-EN 15759:2011 Konserwacja dóbr kultury — Klimat wewnętrzny — Część 1: Wytyczne dotyczące ogrzewania kościołów, kaplic i innych miejsc kultu;

określenie dopuszczalnych amplitud fluktuacji parametrów mikroklimatu w otoczeniu drewna polichromowanego na drodze poznania szczegółowego mechanizmu zagrożeń, współudział w opracowaniu normy Europejskiego i Polskiego Komitetu Normalizacyjnego PN-EN 15757:2010 – Konserwacja dóbr kultury – Wymagania dotyczące temperatury i wilgotności względnej w ograniczaniu mechanicznych uszkodzeń organicznych materiałów higroskopijnych powodowanych oddziaływaniem klimatu;

opracowanie energooszczędnych strategii kontroli klimatu w budynkach muzealnych zapewniających bezpieczne warunki konserwatorskie dla zbiorów w nich przechowywanych;

opracowanie technologii wytwarzania oraz określenie właściwości cementów romańskich, przez zbadanie reakcji krzemianów i glinokrzemianów wapnia w trakcie wypalania margli, określenie mechanizmu hydratacji cementów oraz wyjaśnienie mechanizmu spękań skurczowych zaczynów i zapraw romańskich;

wprowadzenie metody emisji akustycznej, czyli monitorowania energii sprężystej uwolnionej w postaci fal dźwiękowych podczas procesu pękania w materiałach, do bezpośredniego śledzenia in situ rozwoju uszkodzeń w drewnianych obiektach dziedzictwa kultury, takich jak meble lub elementy wyposażenia kościołów, narażonych na wahania temperatury i wilgotności względnej, wdrożenie do produkcji opracowanego prototypu czujnika emisji akustycznej do monitorowania bezpieczeństwa obiektów zabytkowych;
wprowadzenie metody interferometrii plamkowej do diagnozowania stanu zachowania powierzchni malarskiej również in situ w muzeach oraz zabytkowych kościołach, poprzez analizę wywołanych dźwiękiem drgań badanej powierzchni pozwalającą na wykrycie pęknięć i fragmentów odspojonych, graficzna wizualizacja przestrzennego rozkładu wibracji w celu dobrej prezentacji analiz konserwatorom i opiekunom zabytków.